محمدرضا صلحجو؛ پیشکسوت قرآنی در گفتوگو با خبرنگار ایکنا گفت: یکهزار و پانصدمین سالروز میلاد حضرت محمد(ص) تنها بهانهای است تا با حساسیت ویژهای به امر نشر و ترویج فرهنگ ناب محمدی در جامعه بپردازیم وگرنه که همه ما و از جمله اهالی قرآن وظیفه داریم در برهههای گوناگون در جهت معرفی و تبلیغ رسالت پیامبر عظیمالشأن اسلام اقدام کنیم.
وی ادامه داد: نقل مشهوری از پیامبر(ص) است که ایشان در قبال رساندن پیام خدا به مردم هم خود، هم سایر مسلمانان را مسئول دانستهاند، اما باید دید که این وظیفه در برهههای زمانی مختلف از سوی ما و جامعه قرآنی باید به چه نحوی صورت گیرد؟
صلحجو تصریح کرد: پیامبر(ص) در طول عمر شریف و مشخصاً در 23 ساله دوران پیامبری و رسالت، آنچه را خود به آن اشاره داشتهاند به احسن وجه به انجام رساندند؛ ایشان به عنوان شخص اول اسلام با نزول نخستین آیات قرآن در غار حرا که باید گفت به واقع تولد قرآن بود، چنان در امر تبیین آیات نازل شده اهتمام و دقت داشتند که پس از آن، چنین حساسیتی را دیگر نمیتوان از کسی سراغ گرفت.
این پیشکسوت افزود: اتفاقاً چنین حساسیت و دقتی در امر بیان و ثبت آیات قرآن که خود در زمینه چگونگی ترتیب آیات و اینکه چه آیاتی به چه مقدار باید سورهای از سورههای قرآن را تشکیل دهد، همچنان هست و موجب میشود این کتاب آسمانی امروز بدون هیچگونه تحریفی، پس از 15 قرن با همان کیفیتی که در امر نزول آن بر قلب پیامبر(ص) شاهدش بودیم، به دست ما برسد.
صلحجو گفت: وظیفه و رسالتی که امروز ما به ویژه جامعه قرآنی براساس سفارش پیامبر اکرم(ص) داریم، با توجه به مقتضیات زمان، اینگونه مطرح میشود که علاوه بر نشر و ترویج آموزههای قرآن، تبلیغ و ترویج فرازهایی از آن را مورد تأکید قرار دهیم تا چهرهای روحانی، ربانی و در عین حال رحمانی از قرآن را به جامعه معرفی کند.
وی تأکید کرد: جامعه امروز را کفر، الحاد، دروغ، ستم و تجاوز در برگرفته است و لذا جامعه قرآنی و در رأس ایشان قاریان و حافظان باید در قالب برنامههای گوناگون خود اعم از محافل و کرسیهای تلاوت، سعی در بازنمایی و بازشناسی چهرهای متفاوت از اسلام برآیند که به این جهت پرداختن به آیاتی از قرآن که در آن صحبت از مهربانی، موّدت، دوستی، اتحاد است باید سرلوحه قرار گیرد.
این استاد قرآن ادامه داد: بیشک در بیان چنین تصویری از قرآن، پرداختن به شخصیت پیامبر(ص) براساس اشارات قرآنی بیشترین کارکرد را دارد؛ به طور مثال خود قرآن وجود مقدس پیامبر(ص) را «رحمةللعالمین» معرفی میکند. وقتی چنین توصیفی از پیامبر(ص) در قرآن وجود دارد که همواره خلوص، مهربانی و نرمخویی در رفتار ایشان بارز است تا جایی که در هیچ یک از جنگها و غزوات، آغازگر جنگ نبودند، چگونه میتوان انتظار داشت که نعوذبالله اصل و اساس این دین رحمانی براساس تفکرات غربیان که سعی در خشن، ستیزجویانه جلوه داده آئینمحمدی دارند، بر پایه ظلم و خشونت استوار باشد؟
صلحجو اظهار کرد: جامعه قرآنی به ویژه قاریان، حافظان و محفلداران در هر ساحت زمانی و مکانی و به ویژه در هفته وحدت که امسال به برکت یکهزار و پانصدهمین سالروز تولد پیامبر رحمت قرار است در آن اقدام ویژهای صورت گیرد، باید در همه برنامهها، محافل و تجمعات خود ضمن قرائت آیاتی که در آن شخصیت پیامبر(ص) به درستی معرفی شده است که ایشان به دنبال دوستی و نزدیکی میان همه مردم اعم از امت اسلامی و پیروان سایر ادیان بودند، سعی در خنثیسازی کینهتوزی دشمنان که موجب اسلامهراسی شده است، داشته باشند.
وی در پایان گفت: از یک مورد بسیار مهم نیز نباید غفلت کرد و آن اینکه با تأثیر از معرفی چهره روحانی پیامبر(ص) و دین مبین اسلام به عنوان آئینی ربانی و انسانی، ممکن است، طیف عظیمی از انسانهای حقیقتجو براساس فطرت خدایی خود در مسیر درست خداپسندانه قرار گیرند، اما در عین حال دشمنان قسمخوردهای که همواره به دنبال عناد با اسلام هستند. هر چند که به تبعیت از سیره نبوی هیچگاه آغازگر جنگ نبودهایم، اما باید به تأسی از آیه 60 سوره انفال که میفرماید: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ ...» خود را همواره در برابر جبهه کفر و الحاد مهیا سازیم.