انجام پیشنهاد کرد
تشکیل اتحادیه بین‌المللی فعالان قرآنی برای دفاع از امت اسلامی
یک کارشناس پیشکسوت قرآن گفت: هر چند که واکنش‌های جامعه قرآنی در برابر برخی مخاطرات امت اسلامی همچون فجایع غزه درخور توجه است اما از آنجا که شخصی است لذا تأثیر ماندگاری نخواهد داشت. در نتیجه با تشکیل یک اتحادیه یا سندیکای بین‌المللی می‌توان مطالبات جامعه قرآنی را در احقاق حق امت اسلام به طور قانونی پیگیری کرد.
سیدعباس انجام، کارشناس پیشکسوت قرآن در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: در رویداد خجسته سالروز میلاد پیامبر(ص) در سال جاری با یک عدد و رقم منحصر به فرد و نادری نیز روبرو هستیم و آن یکهزار و پانصدمین سال تولد نبی مکرم اسلام است که به همین دلیل این مناسبت فرخنده را با تجربه سال‌های گذشته و همچنین آنچه که قرار است در سال‌های آینده روی دهد، متمایز می‌سازد.وی ادامه داد: چنین مناسبت ویژه‌ای موجب می‌شود که ما تنها در انجام سلسله فعالیت‌های قرآنی در این ایام به برگزاری چند محفل قرآنی بسنده نکنیم حتی اگر قرار باشد این محافل به دلیل تقارن با این ایام، پُرشورتر از قبل برگزار شود؛ چرا که صِرف چنین پاسداشتی که نمونه‌های آن را در سایر ایام سال شاهد هستیم، قادر نخواهد بود حق مطلب را در مورد عظمت، جلال و شکوه پیامبر گرامی اسلام بیان کند.
انجام تصریح کرد: اعتقاد ما مسلمین برگرفته از قرآن که می فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ»(آیه 107 سوره انبیاء) براین است که پیامبر اسلام مظهر رحمت است و پیش از برشمردن هر گونه صفتی برای ایشان، رحمانیت آن حضرت است که نمود پیدا کرده است؛ با چنین فرضی جای بسی تأسف و تألم است که جمعی از امت پیامبر رحمت در غزه و در سایر اقصی نقاط این جهان اسیر مشتی دیوهای انسان‌نما هستند؛ این در حالی است که پیامبر اسلام(ص) اساساً مبعوث شدند تا انسان‌ها را از بند بندگی طاغوتیان و ظالمان نجات دهند و حال که عده‌ای از مسلمین زیر یوغ ظلم و ستم هستند این امر به آن معناست که ما پیام‌آوران منصفی در بیان آموزه‌های وحی نبوده و قادر نبودیم ایشان را به عنوان اسوه حسنه، آنگونه که بایسته و شایسته است به مردم معرفی کنیم.
مسئول کمیته فنی ستاد عالی مسابقات قرآن در ادامه گفت: بدیهی است در چنین شرایطی هر کاری که انجام می‌دهیم و هر جلسه قرآنی که دایر می‌کنیم باید منجر به روشنگری و بیان حقایقی شود که این امر به اتحاد و انسجام میان امت مسلمان منتهی خواهد شد. در بیان صفات و خصوصیات پیامبر طبق آیات و روایات موارد بسیاری ذکر شده که آنها را باید با توجه به اولویت دسته‌بندی و تبیین کنیم؛ مهمترین آنها پس از رحمانیت آن است که شخص رسول‌الله (ص) مظهر وحدت است؛ قرآن نیز درباره وحدت و اجتناب از تفرقه موارد زیادی را بیان داشته است که نمونه بارز آن آیه «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا...»(آیه 103 سوره آل عمران) است.
انجام افزود: در بیان این صفات در عرصه بین‌المللی که جامعه قرآنیان اعم از قاریان و حافظان و فعالان قرآنی طلایه‌دار آن هستند تا بتوان تأثیر آن را در حرکتی روشنگرانه جهانی در برابر ظلم و ستم و تجاوز ایادی استکبار و در رأس آنها امریکا و اسرائیل مشاهده کنیم، حلقه مفقوده‌ای وجود دارد و آن اینکه اغلب این کنشگری‌ها به شکل شخصی و انفرادی صورت می‌گیرد و اغلب هیچ وحدت رویه و یک‌دستی در آنها مشاهده نمی‌شود.
این کارشناس و استاد پیشکسوت قرآن تأکید کرد: در چنین اوضاع و احوالی جای یک سندیکا و یا اتحادیه که محل بروز واکنش‌های درخور جامعه قرآنی به برخی از مخاطرات و تهدیدهایی که متوجه جهان اسلام و امت پیامبر(ص) باشد، خالی است. تریبونی که بتواند مجموعه‌ای از واکنش‌های شایسته و تأثیرگذار این قشر از جامعه را قانونی و حقوقی مطرح کرده و نهادهای گوناگون اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را به فکر بیندازد.
وی در ادامه گفت: آنچه مسلم است اینکه جامعه قرآنیان به ویژه قاریان از ارج و قرب فراوانی در میان آحاد مردم برخوردارند چنانکه این امر به روشنی در برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن که محل تردد قاریان بین‌المللی است مشهود است و لذا اگر این نفوذ کلام و حضور در قالب یک اتحادیه و یا سندیکای بین‌المللی مجتمع شود، بی‌تردید تأثیر بسزایی در تغییر مناسبات حاکم بر کشورهای اسلامی خواهد داشت.
انجام با اشاره به وجود اتحادیه بین‌المللی رادیو و تلویزیون کشورهای اسلامی و تأثیر رسانه‌ای آن بر کارهای فرهنگی و تبلیغی جهان اسلام، افزود: از یک چنین الگویی می‌توان در تشکیل اتحادیه و یا سندیکای بین‌المللی قرآنی نیز استفاده کرد تا براساس طرح دعوایی کاملاً قانونی و حقوقی از جانب آن، فریاد تظلم‌خواهی قشری از امت پیامبر(ص) که مورد ظلم واقع شده‌اند از زبان اقشار قرآنی به گوش جهانیان برسد.
وی در پایان به صدور بیانیه‌ای از سوی برخی از قاریان کشور خطاب به قاریان مطرح مصری که چند ماه پیش صادر شد و آنها را به شکستن سکوت در مورد فجایع انسانی غزه دعوت کرده بود، اشاره کرد و گفت: هر چند که این بیانیه نوعی فراخوان و دعوت آن هم به شکلی فردی و دلی از سوی برخی از قاریان ایرانی بود اما بی‌شک اگر چنین امری از جانب یک مرجع حقوقی و قرآنی مطرح می‌شد، قطعاً در اذهان عمومی نیز به جهت همان وثوق و اعتبار قرآنیان نزد مردم نیز توقع و انتظاری را ایجاد می‌کرد و جامعه قرآنیان مصر را نیز به ارائه واکنشی درخور مجاب می‌ساخت.
