اربعین؛ فرصت مرور سبک زندگی‌ با امام حسین(ع)

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد عابدی؛ عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به مناسبت اربعین، یادداشتی در اختیار ایکنا قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم: 

اربعین ابعاد متعددی از جمله اجتماعی، مذهبی، سیاسی و فرهنگی دارد، از این‌رو لازم است کسانی که برای اربعین فعالیت می‌کنند و یا در این مسیر حرکتی انجام می‌دهند به آن توجه جدی داشته باشند؛ یکی از این ابعاد، بعد سیاسی اربعین است؛ یعنی امام حسین(ع) رفت تا امامت ماندگار شود و وقتی امام فدای ارزش‌هایی مثل عدالت، ظلم‌ستیزی، مبارزه با طاغوت، احیای بندگی خداوند و زدودن غل و زنجیر اسارت از انسان می‌شود، امت هم باید مانند امام تا ابد در برابر ظالمان، ستمگران، مستکبران و طاغوت‌های مالی _ سیاسی و فرهنگی با بذل جان خود ایستادگی کند، اگر این روحیه و درس از کربلا گرفته شود، تعدادی از حاکمان ستمگر که به نام اسلام در اطراف ما حکومت می‌کنند بر مسند حکومت باقی نخواهند ماند.

اگر پیام قیام را که حسین‌بن‌علی(ع) در اربعین فریاد زد، از رسانه بزرگی به نام اربعین این محتوا منتقل شود می‌توان انتظار داشت که اربعین ما امتداد کربلا و امتداد مقابله امام(علیه‌السلام) علیه ظلم، ستم و طاغوت است. ما وظیفه داریم کربلا را در کربلا محصور نکنیم؛ اگر روزی اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) با خون خود بر ستمگری‌ها خط بطلان می‌کشد و پاسخی قاطع به حکومت ظالمان می‌دهد، امروز امتداد آن مبارزه توسط ما با رسانه اربعین ممکن می‌شود؛ اما نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است، اربعین پیام بسیار جدی دارد مبنی بر اینکه مبارزه با حسین‌بن‌علی(ع) و فرهنگ حسینی در نهایت ناکام است.

زمانی حزب بعث هم‌قسم شده بودند نه خودشان به زیارت امام حسین(علیه‌السلام) بروند و نه اجازه دهند فرد دیگری برود؛ بر اساس فیلم‌های مستند، دست و پاهای خیلی از زوار را همین حزب بعث برید اما بعدها فهمیدند که فقط یک سال در اربعین، 20 میلیون نفر شرکت کردند که معادل 60 درصد جمعیت کل عراق بود، بنابراین این راهپیمایی میلیونی و انتقال این پیام که راه حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) ادامه دارد، در سطح جهان بسیار حائز اهمیت است. اگر امام حسین(علیه‌السلام) با تعداد اندکی در کربلا حاضر شد و خط و مسیری را معین کرد، در گذر زمان نه آن خط پاک شد و نه آن خون‌ها به هدر رفت بلکه درس بزرگی شد برای انسان‌ها که در هر موقعیت، هر زمان و هر مکانی که امکان داشته باشند آن فریاد را سر دهند و آن مسیر را ادامه دهند.

مبارزه با خط حسین(ع) همیشه ناکام است

مبارزه با امام حسین(علیه‌السلام) و فرهنگی که در کربلا شکل گرفت یک مبارزه عقیم، ناکام، ناقص و نابودشدنی است، به‌طوری که ما تداوم این مبارزه را در عصر خودمان می‌بینیم. پیام و درس دیگری که این اربعین می‌تواند از منظر سیاسی و اجتماعی داشته باشد مسئله ایثار و مقاومت است. مسئله هزینه‌کردن برای هدف مقدس که گاهی با جان، گاهی با آبرو و گاهی هم با فرصت‌ها است. 

از این‌رو مسئله ایثار در هر عصر و زمانی در قالب و شکل خود انجام می‌شود، اگر حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) جان، مال و فرزندان خود را فدا کرد؛ امتداد این نوع نگاه و تفکر، در حال حاضر بشکلی دیگر تبلور می‌یابد. بطوری‌که نمونه عینی این جانفشانی و ایثار را در راهپیمایی اربعین توسط خادمان حسینی، در ساحت‌های گوناگون خدمت‌رسانی به زائران شاهدیم.  

این تک‌گزاره‌های تاثیرگذار، موردی و اتفاقی نیستند؛ لذا وظیفه ما تبیین دقیق این مقوله است که این تک‌گزاره‌های ایثار و مقاومت در این حد، برخاسته از حرارتی است که قیام حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) و خون ایشان توانسته است در جان‌ها ایجاد کند. امروز علاوه بر اینکه این پیام به صورت اجتماعی منتشر شده و جامعه اسلامی را دگرگون می‌کند به صورت شخصی در جان تک تک مؤمنان اثرگذار است لذا شما می‌بینید یک پدری، فرزند معلول خودش را به این وضع به کربلا می‌رساند و در این مراسم شرکت می‌کند.

روایات ما هم همین مطلب را نشان می‌دهد و می‌فرماید: زیارت حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) بر هر کسی که اقرار کند که امام حسین(علیه‌السلام) از سوی خداوند عزوجل امامت دارد واجب است.

نکته قابل توجهی که باید بر آن تاکید شود، رابطه زیارت و امامت است؛ زیارت و امامت طبق این روایتی که عرض شد رابطه مستحکم و قوی با همدیگر دارند؛ اگر شما قبول دارید که امام حسین(علیه‌السلام) از طرف خداوند به امامت رسیده بر شما واجب است زیارت کنید چرا؟  فلسفه زیارت از جمله زیارت اربعین می‌تواند تجدید بیعت با امام باشد؛ این باشد که ما هر سال و در هر موقعیت مناسبی به محضر آن امام برویم؛ دین خود را، سبک زندگی، سیاست و اقتصادمان را عرضه کنیم. 

زیارت رفتن به عنوان یک نماد مطرح است؛ یعنی ما به محضر آن‌ها برویم و دین و دنیای خودمان را به آنان عرضه کنیم، همان‌گونه که آن‌ها رفتند؛ حیاتمان را حیات آن‌ها قرار دهیم؛ مرگمان را مرگ آنان قرار دهیم؛ یعنی سبک زندگی و سبک مردن و سبک محشور شدن و سبک به ملاقات خدا رفتن و انالله و انا الیه راجعون ما همه باید همان گونه باشد که آن امامی که از سمت خدا آمده است برای ما معین کند. در حقیقت زیارت فقط یک ملاقات حضوری با ضریح یا با روح مطهر امام نیست؛ به زیارت می‌رویم تا زندگی خود را با آن سبک و سیره امام تطبیق دهیم و ببینیم آیا آن‌گونه که او می‌خواست زندگی کرده ‌ایم یا خیر؟!

امام(علیه‌السلام) هرگز به ظلم و ستم، به ذلت مسلمانان، به وابستگی مسلمانان راضی نبود و آماده بود برای اینکه مرگ را در آغوش بکشد اما زندگی با ذلت و در سایه ظالمان را تحمل نکند این هم جز ابعاد سیاسی اربعین است که لازم است به آن توجه کنیم.