اصول 13 گانه زیست سعادتمندانه از مَنظر امام جواد(ع) + اینفوگرافی
حجتالاسلام رجبی؛ حافظ کل قرآن در جدیدترین اینفوگرافی خود با عنوان «زیبایی از ظاهر تا باطن» به بیان برخی مناقب و خصایص نیکوی انسانی میپردازد که از آنها به عنوان زیورهای سیزدگانه زیست سعادتمندانه برپایه کلام امام جواد(ع) یاد میشود.
به گزارش ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین علی رجبی؛ کارشناس و حافظ کل قرآن در جدیدترین اینفوگرافی خود با عنوان «زیبایی از ظاهر تا باطن» در سیزده بند براساس کلام جوادالائمه امام نهم شیعیان(ع) مناقب و ویژگیهای رفتاری انسان مؤمن را که موجب زندگی سعادتمندانه او میشود، برشمرده است که در ادامه متن توضیح این اطلاعنگاشت از نظر میگذرد:
آنچه میخوانیم، صرفاً مبانی نظری زیبایی نیست بلکه زیبایی زیسته شده توسط وجود پاک حضرات معصومین(ع)است و به قول حافظ کسی آن را فرموده که «بینا» بوده است. آنجا که گفت: «کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود»
مگر نه اینکه از سلاله پاک امامان در کربلا زیبایی آفریده شد و شارح و مفسّر آن حضرت زینب(س) جزء زیبایی در آن دشت پُر بَلا ندید. (لهوف سید بن طاووس)
ما انسانها در محسوسات ماندهایم و درک معقولات را به دلیل مرارات و سختی وا نهادهایم. به قول علامه محمدتقی جعفری: «اگر بخواهیم به خود نمودهای زیبا عشق بورزیم از شناخت واقعی زیبایی نابینا خواهیم گشت» (تفسیر نهجالبلاغه؛ ج 12، ص30)
در اندیشه بسیاری از متفکران کشف زیبایی معقول، هدف خلقت است و «سرانجام زیبایی جهان را نجات خواهد داد». آنچه از نظر شما خواننده محترم میگذرد، چراغ راه سبک زندگی و زیست حیاتمان میتواند باشد.
امام جَواد(ع):
ـ ألعِفافُ زينَةُ الْفَقْر (خویشتنداری و پاکدامنی مایه زیبایی تنگدستی است.)
ـ وَالشُّكْرُ زينَةُ الْغِنَى (و سپاس، زیبایی توانگری است.)
ـ وَالصَّبْرُ زينَةُ البَلاءِ (و شکیبایی و استقامت، زیبایی گرفتاری است.)
ـ وَالتَّواضُعُ زينَةُ الْحَسَبِ (و فروتنی، زیبایی انسان با شخصیت است.)
ـ وَالفَصاحَةُ زينَةُ الْكَلامِ (و شیوایی بیان، مایه زیبایی سخن گفتن است.)
ـ وَ الْحِفظُ زينَةُ الرِّوايَةِ (و ازبَر کردن، زیبایی روایت است.)
ـ و َخَفْضُ الْجِناحِ زينَةُ الْعِلْمِ (و فروآوردن بالِ تواضع، موجبِ زیبایی دانش است.)
ـ وَ حُسْنُ الْأدَبِ زينَةُ العَقْلِ (و اخلاق نیک، مایۀ زیبایی اندیشه است.)
ـ وَبَسْطُ الْوَجْهِ زينَةُ الكَرَمِ (و گشادهرویی، موجب زیبای سخاوت است.)
ـ وَ تَركُ الْمَنِّ زينَةُ الْمَعْرُوفِ (ومنّتنگذاشتن، مایه زیبایی کارهای شایسته است.)
ـ وَ الخُشُوعِ زينَةُ الصَلّوةِ (و فرو افتادگی، زیبایی نماز است.)
ـ وَ التَّنَفُّلُ زينَةُ القَناعَةِ (و کمخرجی، زیبایی قناعت است.)
ـ وَ تَرْكُ ما يُعنى زينَةُ الْوَرَعِ (و رهاکردن امور بیهوده، مایه زیبایی پرهیزکاری است.)
(احقاقالحق، ج 12، ص434 - بحارالانوار، ج 75، ص80 ح65 - کشفالغمه، ج2، ص347، ح 355553)
