
به گزارش ایکنا، آیتالله العظمی
جعفر سبحانی؛ از مراجع معظم تقلید، 16 شهریورماه در مراسم
افتتاحیه سال تحصیلی جدید حوزه در مدرسه فیضیه قم، ضمن تبریک میلاد با سعادت پیامبر(ص) با بیان اینکه در همه کشورهای اسلامی جز نقاطی که وهابیت حضور دارند، مراسم و جشنواره برای پیامبر(ص) دارند، گفت: اینها میگویند این کار بدعت است و بنده میگویم بدعت را باید معنا کنیم. بدعت چیزی است که در کتاب و سنت برای آن دلیلی نباشد و دیگر اینکه چیزی را به عنوان دین عمل کنیم که در دین نیست و خوشبختانه این مسئله ریشه در قرآن و سنت دارد.
وی افزود؛ قرآن کریم فرموده است: «فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» در آیات قبل از آن، رسول گرامی را بعد از آن که با ده صفت توصیف کرده است فرموده است که او را یاری دهید، نصرت کنید، عزیز بدارید و کریم بشمارید و آیا این مراسم و جشنها مصداق این مفاهیم قرآنی نیست. این برنامهها مصداق محبت به پیامبر(ص) است و کسی که حب النبی ندارد کافر است.
این مرجع تقلید بیان کرد: در سوره انشراح هم فرموده است: «وَ رَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ» ما تو را بلندآوازه کردیم و در شبانهروز نام تو 5 بار خوانده میشود. آیا این مراسم چیزی جز بلندآوازه کردن نام پیامبر(ص) است؟ در تعبیری دیگری داریم که اگر کسی در ظاهر به شریعت پایبند باشد ولی محبت نبی را نداشته باشد کافر است. ما زمانی که آیات مرتبط با پیامبر را میخوانیم، آیا چیزی جز اظهار محبت باطنی است؟ بنابراین آیات و روایات بهترین دلیل برای آن است که این کار بدعت نیست.
اول تفقه سپس تبلیغ
این مرجع تقلید با اشاره به آیه شریفه نفر «وَ مَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ»، اظهار کرد: مفسرین برای این آیه سه معنا ذکر کردهاند و البته نتوانستهاند ضمایر را بر مرجعی واحد منطبق کنند؛ غالبا این آیه را ناظر به مدینه میدانند در حالی که آیه ناظر به خارج از مدینه یعنی طائف، مکه و ... است؛ در این صورت هر سه ضمیر آیه منطبق بر یک مرجع است؛ یا در حال حاضر این آیه ناظر به قم و نجف نیست، بلکه ناظر به سایر مناطق کشور و حتی فضای بینالمللی است.
ایشان با بیان اینکه این آیه به ما الگو میدهد که حوزه باید چه باشد، تصریح کرد: تفقه در دین به معنای اجتهاد و تعمق در دین است. آیه خبر واحد نیست و ارتباطی هم ندارد بلکه تأکید کرد طلبه باید مجتهد، استاد، فقیه و ملا شود و هم مردم را هدایت کند.
آیتالله سبحانی با بیان اینکه به حمدالله خداوند منان، حوزه علمیه قوی و محکم با وجود استادان مجرب را به ما ارزانی داشته است که باید قدردان آن باشیم؛ افزود: ما یک حوزه علمیه هزارساله داریم؛ قبل از شیخ طوسی هم حوزههایی داشتیم که برای ما تجاربی به همراه دارد و باید کوشش کنیم سنتهای اصیل حوزه همچنان باقی باشد و باقی بماند.
وی با بیان اینکه روشهای دیگر هنوز برای ما تجربه نشده است، اضافه کرد: یکی از این سنن آن است که پیش از این همه حوزه هم استاد و هم طلبه بودند؛ ما که قم آمدیم همینطور بودیم، خدمت امام(ره) و مرحوم گلپایگانی(ره) درس میخواندیم و ایشان هم نزد آیتالله بروجردی(ره)، در حقیقت تمام حوزه، تقریبا به یک معنا استاد و طلبه بودند.
تربیت فقیه و خطیب؛ محور کار حوزه
آیتالله سبحانی با تأکید بر اینکه محور فعالیت حوزه باید بر تربیت خطیب، مبلغ و مجتهد باشد، گفت: ما خطبای سابق را کم داریم که البته مدیریت محترم حوزه به ما وعده دادند و رشته خطابه را هم مصوب کردند.
وی افزود: مسئله دیگر اینکه غالبا آقایانی که مطلب مینویسند فارسی مینویسند؛ زیرا از نظر عربی ضعیف هستیم و باید ادبیات عربی رواج یابد و تقویت شود.
حفظ زی طلبگی
آیتالله سبحانی همچنین بر رعایت زی طلبگی تأکید کرد و گفت: طلبه سرباز امام زمان(عج) است و باید با قرآن و نهجالبلاغه مأنوس باشد، لباس و آرایش او متناسب باشد تا همه بگویند او سرباز حضرت ولیعصر(عج) است.
وی با بیان اینکه تخصص خوب است اما نباید در آن افراط شود، افزود: مرحوم آقای فاضل(ره) اساس تخصص را در حوزه بنیان نهادند ولی باید رشتههای تخصصی محدود باشد؛ زیرا نیرو و سرمایه کم و نیازها فراوان است .
استاد درس خارج حوزه بیان کرد: برخی رشتهها جنبه نازله دارد و قسمتی از رشتههای تخصصی نوافل است؛ لذا باید به فرائض بپردازیم؛ در حال حاضر شبهات بسیاری در جامعه مطرح است و ما باید در برابر آنها کاری انجام دهیم.
ایشان در پایان به حدیثی از امام صادق(ع) اشاره کردند و فرمودند: فرزندانتان را از خطر مرجئه حفظ کنید؛ مرجئه فرقهای است که میگوید ایمان، کافی است و معصیت مهم نیست در حقیقت عمل مهم نیست.
انتهای پیام